- 18123
- 1000
- 1000
- 1000
کجا می ریم بابا
«ماتیو» و «توما» به فاصله‌ی دو سال از هم پا به دنیا می‌گذارند و هر دو معلول ذهنی– جسمی هستند. ژان لویی فورنیه در این کتاب، روایت زندگی خود و دو پسرش را بیان می‌کند.
از ایرانصدا بشنوید
ماتیو و توما، ابتدا در آغوشِ خانواده و با کمک پرستاری دل‌سوز زندگی می‌کنند؛ اما کم‌کم به‌علّت مشکلات خانوادگی و فراهم نبودن برخی شرایط برای نگهداری‌شان، آنها را به یک مرکز توانبخشی می‌برند که البتّه آخر هفته‌ها نزد خانواده بازمی‌گردند.
«کجا می‌ریم بابا؟» سؤالی است که توما، هر بار که سوار خودروی پدرش می‌شود، به‌طور خستگی‌ناپذیری از او می‌پرسد. جواب هرچه که باشد، توما این پرسش را بی‌وقفه تکرار می‌کند.
فورنیه در این کتاب، زندگی روزانه‌اش را با ما تقسیم می‌کند و از نگرانی‌ها و رنج‌هایش می‌گوید.
کتاب روایتی است باشکوه، منقلب‌کننده و صادق. او با صداقت مطلق می‌نویسد؛ به‌گونه‌ای که حتی به افکار شرم‌آور خود نیز اعتراف می‌کند. او همه چیز را روایت می‌کند: تنفرش، احساس گناهش، خشم و دل‌خوری‌اش، پس‌زدن‌هایش، وضعیّت بی‌رحمانه‌ی والدین بچّه‌های معلول و حتّی نومیدی در مقابل چنین هرج‌ومرجی.
*این کتاب، قطعاتِ کوتاه نویسنده‌ای است که اتفّاق خاصّی را در زندگی تجربه می‌کند؛ داشتن دو فرزند با معلولیّت جسمی و ذهنی. نویسنده افکار و ذهنیّات این پدر را به‌زیبایی به تصویر می‌کشد و داستان تأثیرگذار تلاش‌ها و مشکلاتش را روایت می‌کند؛ درحالی‌که سعی دارد تا زندگی بهتری برای فرزندانش بسازد. فرزندانی که به‌معنای واقعی کلمه، هیچ‌گاه بزرگ نمی‌شوند.
این کتاب «جایزه فمینا» را در سال 2008 کسب کرده است.
*کتاب:
Où on va, papa ?(2008)
«کجا می‌ریم بابا؟» سؤالی است که توما، هر بار که سوار خودروی پدرش می‌شود، به‌طور خستگی‌ناپذیری از او می‌پرسد. جواب هرچه که باشد، توما این پرسش را بی‌وقفه تکرار می‌کند.
فورنیه در این کتاب، زندگی روزانه‌اش را با ما تقسیم می‌کند و از نگرانی‌ها و رنج‌هایش می‌گوید.
کتاب روایتی است باشکوه، منقلب‌کننده و صادق. او با صداقت مطلق می‌نویسد؛ به‌گونه‌ای که حتی به افکار شرم‌آور خود نیز اعتراف می‌کند. او همه چیز را روایت می‌کند: تنفرش، احساس گناهش، خشم و دل‌خوری‌اش، پس‌زدن‌هایش، وضعیّت بی‌رحمانه‌ی والدین بچّه‌های معلول و حتّی نومیدی در مقابل چنین هرج‌ومرجی.
*این کتاب، قطعاتِ کوتاه نویسنده‌ای است که اتفّاق خاصّی را در زندگی تجربه می‌کند؛ داشتن دو فرزند با معلولیّت جسمی و ذهنی. نویسنده افکار و ذهنیّات این پدر را به‌زیبایی به تصویر می‌کشد و داستان تأثیرگذار تلاش‌ها و مشکلاتش را روایت می‌کند؛ درحالی‌که سعی دارد تا زندگی بهتری برای فرزندانش بسازد. فرزندانی که به‌معنای واقعی کلمه، هیچ‌گاه بزرگ نمی‌شوند.
این کتاب «جایزه فمینا» را در سال 2008 کسب کرده است.
*کتاب:
Où on va, papa ?(2008)
امتیاز
کیفیت هنری و اجرای صداپیشگان
محتوا و داستان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان