منو
آزادی سیاه پوستان

آزادی سیاه پوستان

  • 11 قطعه
  • 188 دقیقه مدت کتاب
  • 6290 دریافت شده
چند سالی از آزادی بردگان سیاه پوست می گذشت و برده های مِلک «کاروِل» بعد از تشکیل مجلس مؤسسان، «گیدئون جکسون» را به مجلس فرستادند...

از ایرانصدا بشنوید

او بعد از تصویب قانون اساسی، نزد مردم خود برگشت و خبر آورد که دولت، ملک کارول را به حراج خواهد گذاشت و ما باید قطعاتی از این زمین را بخریم وگرنه جایی برای زندگی نخواهیم داشت.
گیدئون پسرش «جِف» را برای تحصیل به «وِرسِستِر» واقع در «ماساچوست» فرستاد و همراه مردان سیاه مشغول کار شد، تا آنکه همگی توانستند هزار دلار به دست بیاورند. دیگر زمان آن رسیده بود تا از بانک وام بگیرند. پس نزد یکی از نمایندگان «چارلستون» به نام «کاردوزا» رفت. او گیدئون را همراه نامه ای نزد بانکداری به نام «ماری وِنت» فرستاد. گیدئون در دیدار با ماری ونت درباره ی مجلس مؤسسان صحبت کرد، تا آنکه نوبت به گفت و گو درباره خرید زمین و وام بانکی رسید....

مختصری درمورد نویسنده :
هاوارد ملویل فاست رماننویس و نویسنده تلویزیونی کمونیست آمریکایی بود. او با نام‌های مستعار ای. وی. کانینگهام و والتر اریکسون نیز قلم زده است.هاوارد فاست در شهر نیویورک زاده شد. مادرش یک مهاجر بریتانیایی و پدرش یک مهاجر اوکراینی و هر دو یهودی بودند. با مرگ مادرش در 1923 و بیکار شدن پدرش، جوان‌ترین برادرش یولیوس برای ادامه زندگی نزد خویشاوندان شان رفت لیکن هاوارد و برادر بزرگش ژروم به کار فروختن روزنامه مشغول شدند. هاوارد جوان نوشتن را در سنین پایین آغاز کرد. در حالی که به سیاحت در اکناف آمریکا و انجام شغل‌های گوناگونی مشغول بود، نخستین داستانش به نام دو دره را در سال 1933 منتشر کرد. اما اولین کار مشهورش، شهروند تام پین برداشتی داستانی از زندگی توماس پین بود. فاست که همواره به تاریخ آمریکا علاقه‌مند بود، داستان آخرین مرز را در مورد تلاش شاینها برای بازگشت به سرزمین مادری شان و داستان راه آزادی را دربارهٔ زندگی بردگان سابق در دوره بازسازی به رشته تحریر در آورد.

امتیاز

کیفیت هنری و اجرای صداپیشگان

4

محتوا و داستان

4

آسیب ها

فصل ها

مشخصات کتاب گویا

سایر مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

  • داستان جالب است ولی خوانش آقای شهرستانی خوب نیست
  • نام اصلی کتاب، راه آزادی است.
  • فاصله حدوداً یک‌قرنی لغو برده‌داری تا رفع قانونی تبعیض نژادی، دردناک‌تر از چیزی است که در کتاب توصیف شده است. گویا نویسنده اولی را مساوی با دومی دانسته، در حالی‌که در دهه ۶۰ قرن بیستم حتی، هنوز تبعیض نژادی قانونی بی‌داد می‌کرد و در اشکال عرفی هم‌چنان ادامه دارد.

تصاویر

از همین گوینده

کتاب گویا