- 11295
- 1000
- 1000
- 1000
زندگینامه محمدابراهیم باستانی پاریزی
این کتاب نگاهی است به زندگی و آثار «محمدابراهیم باستانی پاریزی» (1304 – 1393) تاریخدان، نویسنده، پژوهشگر، شاعر، موسیقیپژوه و استاد دانشگاه تهران، از زبان خود او.
از ایرانصدا بشنوید
باستانی پاریزی در سوم دىماه 1304 در «پاریز» از توابع شهرستان «سیرجان» در استان «کرمان» متولد شد. وى تا پایان تحصیلات ششم ابتدایى در پاریز تحصیل کرد و در عین حال، از محضر پدر خود مرحوم «شیخ علی اکبر» هم بهره مىبرد.
پس از پایان تحصیلات ابتدایى و دو سال ترک تحصیل اجبارى، در سال 1320 تحصیلات خود را در دانشسراى مقدماتى کرمان ادامه داد و پس از دریافت دیپلم متوسطه در سال 1325، براى ادامه تحصیل به تهران رفت و در سال 1326 در «دانشگاه تهران» در رشتهی تاریخ تحصیلات خود را پىگرفت.
در 1330 از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد و براى انجام تعهد دبیرى به کرمان بازگشت. در همین ایام با همسرش، «حبیبه حایرى» ازدواج کرد و تا سال 1337خورشیدی که در آزمون دکترى تاریخ پذیرفته شد، در کرمان ماند. وى دوره دکتراى تاریخ را هم در دانشگاه تهران گذراند و با ارائه پایاننامهاى درباره «ابن اثیر»، دانشنامه دکتراى خود را دریافت کرد.
باستانی پاریزی کار خود را در دانشگاه تهران از سال 1338 با مدیریت مجلهی داخلى دانشکده ادبیات شروع کرد و تا سال 1387 که بازنشسته شد، استاد تمام وقت آن دانشگاه بود.
شوق نویسندگى وى در دوران کودکى و نوجوانى در پاریز، با خواندن نشریاتى مانند «حبلالمتین، آینده و مهر» برانگیخته شد. باستانى، اولین نوشتههاى خود را در سالهاى ترک تحصیل اجبارى (1318 و 1319) درقالب روزنامهاى به نام «باستان» و مجلهاى به نام «نداى پاریز» نوشت، که خود در پاریز منتشر مىکرد و دو یا سه مشترک داشت.
اولین نوشتهی او در جراید آن زمان، مقالهاى بود با عنوان «تقصیر با مردان است، نه زنان» که در سال 1321 در مجله «بیدارى کرمان» چاپ شد. پس از آن به عنوان نویسنده یا مترجم از زبانهاى عربى و فرانسه مقالههای بىشمارى در روزنامهها و مجلاتى مانند «کیهان، اطلاعات، خواندنىها، یغما، راهنماى کتاب، آینده، کلک و بخارا» چاپ کرد.
نخستین کتاب وى «پیغمبر دزدان» نام دارد که شرح نامههاى طنزگونه شیخ محمدحسن زیدآبادى است و براى اولین بار در سال 1324 در کرمان چاپ شده است. وى بیش از شصت عنوان کتاب تألیف و یا ترجمه کرده است. از میان نوشتههاى او، هفت کتاب با عنوان «سبعه ثمانیه» متمایز است که همگى در نام خود عدد هفت را دارند، مانند «خاتون هفت قلعه» و «آسیاى هفت سنگ».
به جز کتابها و مقالهها، باستانى پاریزى شعر هم مىسرود و اولین شعر خود را در کودکى در روستاى پاریز و در آرزوى باران سرود. وی منتخبى از شعرهاى خود را در سال 1327 در کتابى به نام «یادبود من» به چاپ رساند.
باستانی پاریزی صبح روز سه شنبه پنجم فروردین 1393، پس از یک ماه بیماری کبد، در بیمارستان مهر تهران دیده از جهان فروبست و طبق وصیت خود در قطعه 250 بهشت زهرا، در کنار همسرش، به خاک سپرده شد.
پس از پایان تحصیلات ابتدایى و دو سال ترک تحصیل اجبارى، در سال 1320 تحصیلات خود را در دانشسراى مقدماتى کرمان ادامه داد و پس از دریافت دیپلم متوسطه در سال 1325، براى ادامه تحصیل به تهران رفت و در سال 1326 در «دانشگاه تهران» در رشتهی تاریخ تحصیلات خود را پىگرفت.
در 1330 از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد و براى انجام تعهد دبیرى به کرمان بازگشت. در همین ایام با همسرش، «حبیبه حایرى» ازدواج کرد و تا سال 1337خورشیدی که در آزمون دکترى تاریخ پذیرفته شد، در کرمان ماند. وى دوره دکتراى تاریخ را هم در دانشگاه تهران گذراند و با ارائه پایاننامهاى درباره «ابن اثیر»، دانشنامه دکتراى خود را دریافت کرد.
باستانی پاریزی کار خود را در دانشگاه تهران از سال 1338 با مدیریت مجلهی داخلى دانشکده ادبیات شروع کرد و تا سال 1387 که بازنشسته شد، استاد تمام وقت آن دانشگاه بود.
شوق نویسندگى وى در دوران کودکى و نوجوانى در پاریز، با خواندن نشریاتى مانند «حبلالمتین، آینده و مهر» برانگیخته شد. باستانى، اولین نوشتههاى خود را در سالهاى ترک تحصیل اجبارى (1318 و 1319) درقالب روزنامهاى به نام «باستان» و مجلهاى به نام «نداى پاریز» نوشت، که خود در پاریز منتشر مىکرد و دو یا سه مشترک داشت.
اولین نوشتهی او در جراید آن زمان، مقالهاى بود با عنوان «تقصیر با مردان است، نه زنان» که در سال 1321 در مجله «بیدارى کرمان» چاپ شد. پس از آن به عنوان نویسنده یا مترجم از زبانهاى عربى و فرانسه مقالههای بىشمارى در روزنامهها و مجلاتى مانند «کیهان، اطلاعات، خواندنىها، یغما، راهنماى کتاب، آینده، کلک و بخارا» چاپ کرد.
نخستین کتاب وى «پیغمبر دزدان» نام دارد که شرح نامههاى طنزگونه شیخ محمدحسن زیدآبادى است و براى اولین بار در سال 1324 در کرمان چاپ شده است. وى بیش از شصت عنوان کتاب تألیف و یا ترجمه کرده است. از میان نوشتههاى او، هفت کتاب با عنوان «سبعه ثمانیه» متمایز است که همگى در نام خود عدد هفت را دارند، مانند «خاتون هفت قلعه» و «آسیاى هفت سنگ».
به جز کتابها و مقالهها، باستانى پاریزى شعر هم مىسرود و اولین شعر خود را در کودکى در روستاى پاریز و در آرزوى باران سرود. وی منتخبى از شعرهاى خود را در سال 1327 در کتابى به نام «یادبود من» به چاپ رساند.
باستانی پاریزی صبح روز سه شنبه پنجم فروردین 1393، پس از یک ماه بیماری کبد، در بیمارستان مهر تهران دیده از جهان فروبست و طبق وصیت خود در قطعه 250 بهشت زهرا، در کنار همسرش، به خاک سپرده شد.
امتیاز
کیفیت هنری و اجرای صداپیشگان
محتوا و داستان
تصاویر
از همین گوینده
-
-
-
-
-
-
-
-
ستاره ی توس (داستان زندگی خواجه نصیرالدین توسی)
-
محشای قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران - جلد 14 (بازنگری در قانون اساسی)
-
محشای قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران - جلد 13 (شورای عالی امنیت ملی)
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان