- 6638
- 1000
- 1000
- 1000
نهج‌البلاغه «خطبه‌های امیر مؤمنان علی (ع)» - جلد دوم
این کتاب گویا دربردارنده‌‌ی خطبه‌ها و قسمت‌های مهمی از منتخبات سخنان «امام علی (ع)» به‌‌مناسبت حوادث و پیشامدهای گوناگون است.
از ایرانصدا بشنوید
«نَهجُ‌البَلاغه» برگزیده‌ای از خطبه‌ها، نامه‌ها و سخنان کوتاه امام علی (ع) است که «سید رضی» در اواخر قرن چهارم هجری قمری آن‌ها را جمع‌آوری کرد. این کتاب به‌دلیل محتوا و بلاغتش، به «اخ‌‌القرآن» (برادر قرآن) معروف شدهاست. برخی از ادیبان عرب، فصاحت و بلاغت نهج‌البلاغه را ستوده‌اند. این کتاب در سه قسمت خطبه‌ها، نامه‌ها، کلمات قصار دسته‌بندی شدهاست.
سید رضی که یکی از عالمان بزرگ شیعی است، به درخواست دوستانش مجموعه‌ی سخنان فصیح و بلیغ امیر‌المؤمنین را تألیف کرده‌است. معیار انتخاب سخنان امام علی (ع) در این کتاب، فصاحت و بلاغت عنوان شدهاست. به همین دلیل کتاب نهج‌البلاغه، به‌‌‌معنای «راه و طریق آشکار بلاغت» نامیده شدهاست.
برخی عنوان کرده‌اند منبع سید رضی برای گردآوری سخنان حضرت علی (ع) بسیار غنی و گسترده بوده، چراکه او برای جمع‌آوری این کتاب از دو کتابخانهی بزرگ «بغداد» بهره برد. یکی از آن‌ها کتابخانهی 80هزارجلدی برادرش «سید مرتضی» و دیگری نیز کتابخانهی 10هزارجلدی «بیت‌الحکمه» وزیر «بهاءالدوله ابن‌بویه دیلمی» بود. برخی نقل کرده‌اند که سید رضی در شش جلد، نهج‌البلاغه را جمع‌آوری کرده بود.
* درباره‌‌ی گردآورنده:
«محمد بن حسین بن موسی بن محمد بن موسی بن ابراهیم بن موسی کاظم» معروف به «سید رضی و شریف رضی» در سال 359 ه.ق در بغداد زاده شد و در 6 محرم 406 ه.ق درگذشت. وی را در منزلش در محله‌‌ی «کرخ بغداد» دفن کردند، اما درباره‌‌ی مکان دفن وی اقوال دیگری نیز وجود دارد.
وی از علمای شیعه، گردآورنده‌ی نهج‌البلاغه و برادر سید مرتضی بود. او از سادات هاشمی و آل ابی‌طالب بود؛ از این روی به وی شریف می‌گویند. نسبش از جانب پدر «حسین بن موسى علوى» با شش واسطه به «امام موسی کاظم (ع)»، امام هفتم شیعیان، می‌رسد. مادرش از نوادگان «امام زین‌‌‌العابدین (ع)»، امام چهارم شیعیان، است.
پدرش، ابواحمد حسین بن موسی علوی، عالم و نقیب بود و قضاوت در مظالم و امیری حج را برعهده داشت. ابواحمد نزد خلفای عباسی و امیران بویه جایگاه ویژه‌ای داشت. «ابواحمد عدنان»، پسر سید رضی، معروف به «شریف مرتضی ثانی»، به لقب جدّش «طاهر ذاالمناقب» ملقب بود. او پس از عمویش (سید مرتضی)، نقابت «طالبیان» در بغداد را برعهده گرفت.
سید رضی منصب‌های مهمی ازجمله نقابت، قضاوت در دیوان مظالم و امیرالحاج در دوره‌ی «آل بویه» داشت. او از بزرگ‌ترین شاعران طالبیان بود که دیوان اشعاری از وی برجای مانده‌است. سید رضی آثاری در کلام و تفسیر همچون «خصائص الائمة» و «تلخیص البیان» دارد. مهم‌ترین اثر او گردآوری نهج‌البلاغه است. او همچنین دارالعلمی تأسیس کرد که به باور برخی نخستین مدرسه‌‌ی علوم دینی بود. «محمد طبری، ابوعلی فارسی، قاضی سیرافی، قاضی عبدالجبار معتزلی، ابن نباته، ابن جنی، شیخ مفید و سهل بن دیباجی» از استادن وی بودند.
* گفتنی است در جلد دوم این کتاب گویا، شما خطبه‌های «صدوسی‌وپنجم تا دویست‌وچهل‌ویکم» از کتاب شریف نهج‌البلاغه را با صدای گرم و دل‌نشین «آقای علی‌همت مومیوند» خواهید شنید. پیش از این، ترجمه‌ی فارسی قرآن کریم با صدای ایشان در ایرانصدا تولید شدهاست.
سید رضی که یکی از عالمان بزرگ شیعی است، به درخواست دوستانش مجموعه‌ی سخنان فصیح و بلیغ امیر‌المؤمنین را تألیف کرده‌است. معیار انتخاب سخنان امام علی (ع) در این کتاب، فصاحت و بلاغت عنوان شدهاست. به همین دلیل کتاب نهج‌البلاغه، به‌‌‌معنای «راه و طریق آشکار بلاغت» نامیده شدهاست.
برخی عنوان کرده‌اند منبع سید رضی برای گردآوری سخنان حضرت علی (ع) بسیار غنی و گسترده بوده، چراکه او برای جمع‌آوری این کتاب از دو کتابخانهی بزرگ «بغداد» بهره برد. یکی از آن‌ها کتابخانهی 80هزارجلدی برادرش «سید مرتضی» و دیگری نیز کتابخانهی 10هزارجلدی «بیت‌الحکمه» وزیر «بهاءالدوله ابن‌بویه دیلمی» بود. برخی نقل کرده‌اند که سید رضی در شش جلد، نهج‌البلاغه را جمع‌آوری کرده بود.
* درباره‌‌ی گردآورنده:
«محمد بن حسین بن موسی بن محمد بن موسی بن ابراهیم بن موسی کاظم» معروف به «سید رضی و شریف رضی» در سال 359 ه.ق در بغداد زاده شد و در 6 محرم 406 ه.ق درگذشت. وی را در منزلش در محله‌‌ی «کرخ بغداد» دفن کردند، اما درباره‌‌ی مکان دفن وی اقوال دیگری نیز وجود دارد.
وی از علمای شیعه، گردآورنده‌ی نهج‌البلاغه و برادر سید مرتضی بود. او از سادات هاشمی و آل ابی‌طالب بود؛ از این روی به وی شریف می‌گویند. نسبش از جانب پدر «حسین بن موسى علوى» با شش واسطه به «امام موسی کاظم (ع)»، امام هفتم شیعیان، می‌رسد. مادرش از نوادگان «امام زین‌‌‌العابدین (ع)»، امام چهارم شیعیان، است.
پدرش، ابواحمد حسین بن موسی علوی، عالم و نقیب بود و قضاوت در مظالم و امیری حج را برعهده داشت. ابواحمد نزد خلفای عباسی و امیران بویه جایگاه ویژه‌ای داشت. «ابواحمد عدنان»، پسر سید رضی، معروف به «شریف مرتضی ثانی»، به لقب جدّش «طاهر ذاالمناقب» ملقب بود. او پس از عمویش (سید مرتضی)، نقابت «طالبیان» در بغداد را برعهده گرفت.
سید رضی منصب‌های مهمی ازجمله نقابت، قضاوت در دیوان مظالم و امیرالحاج در دوره‌ی «آل بویه» داشت. او از بزرگ‌ترین شاعران طالبیان بود که دیوان اشعاری از وی برجای مانده‌است. سید رضی آثاری در کلام و تفسیر همچون «خصائص الائمة» و «تلخیص البیان» دارد. مهم‌ترین اثر او گردآوری نهج‌البلاغه است. او همچنین دارالعلمی تأسیس کرد که به باور برخی نخستین مدرسه‌‌ی علوم دینی بود. «محمد طبری، ابوعلی فارسی، قاضی سیرافی، قاضی عبدالجبار معتزلی، ابن نباته، ابن جنی، شیخ مفید و سهل بن دیباجی» از استادن وی بودند.
* گفتنی است در جلد دوم این کتاب گویا، شما خطبه‌های «صدوسی‌وپنجم تا دویست‌وچهل‌ویکم» از کتاب شریف نهج‌البلاغه را با صدای گرم و دل‌نشین «آقای علی‌همت مومیوند» خواهید شنید. پیش از این، ترجمه‌ی فارسی قرآن کریم با صدای ایشان در ایرانصدا تولید شدهاست.
امتیاز
کیفیت هنری و اجرای صداپیشگان
محتوا و داستان
فصل ها
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
تصاویر
از همین نویسنده
-
نهج‌البلاغه «خطبه‌های امیر مؤمنان علی (ع)» - جلد اول\
-
از همین گوینده
-
-
-
-
-
نهج‌البلاغه «خطبه‌های امیر مؤمنان علی (ع)» - جلد اول
-
-
-
-
-
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان