- 29107
- 1000
- 1000
- 1000
کتاب آه (براساس ترجمه مقتل «نفس المهموم » نوشته ی محدث قمی)
من به تحقیق اصحابى باوفاتر و نیکوتر از اصحاب خود سراغ ندارم و خویشاوندانى نیکوکارتر و با حمیّتتر از اهل بیت خود نمی‌بینم، پس خدا خود، از جانب من، جزا و پاداش شما را عطا بفرماید. (کلام امام حسین (ع) در شب عاشورا)
از ایرانصدا بشنوید
پس از واقعه جانگداز عاشورا، در سال 61 هجری، اولین گزارش‌ها را همان شاهدان عینی واقعه، یعنی خانواده امام حسین (ع)، به ویژه زینب کبری (س) و حضرت سجاد (ع)، به تاریخ ارائه کردند؛ بعدها این گزارش‌ها، به ویژه از دو روز پایانی وقوف در صحرای نینوا، مقتل خوانده شد؛ گزارش‌هایی بدون غلو، مستند به مشاهده ها و مبتنی بر واقعیت و عقلانیت؛ بدون آن که احساسات و عواطف خارجی به آن افزوده شود، به خودی خود مظلومیت، شهامت و حماسه و عرفان واقعه عاشورا را نشان می‌دهد.
بخشی از متن مقتل امام حسین (ع) :
«حسین بن على -علیه السلام- نزدیک غروب تاسوعا و پس از آن‌که از طرف دشمن مهلت داده شد (و یا پس از نماز مغرب ) در میان افراد بنى هاشم و یاران خویش قرار گرفت، این خطابه را ایراد کرد:
«خدا را به بهترین وجه ستایش کرده و در شداید و آسایش و رنج و رفاه مقابل نعمت‌هایش سپاسگزارم. خدایا! تو را مى‌ستایم که بر ما خاندان، با نبوت، کرامت بخشیدى و قرآن را به ما آموختى و به دین و آیینمان آشنا ساختى و بر ما گوش (حق شنو) و چشم (حق‌بین) و قلب (روشن) عطا فرمودى و از گروه مشرک و خدانشناس قرار ندادى.
اما بعد: من اصحاب و یارانى بهتر از یاران خود ندیده‌ام و اهل‌بیت و خاندانى باوفاتر و صدیق‌تر از اهل بیت خود سراغ ندارم. خداوند به همه‌ی شما جزاى خیر دهد.
آنگاه فرمود: جدّم- رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم- خبر داده بود که من به عراق فراخوانده مى‌شوم و در محلّى به نام (عمورا) و یا (کربلا) فرود آمده و در همان‌جا به شهادت مى رسم و اینک وقت این شهادت رسیده است؛ به اعتقاد من همین فردا، دشمن جنگ خود را با ما آغاز خواهدکرد و حالا شما آزاد هستید و من بیعت خود را از شما برداشتم و به همه شما اجازه مى‌دهم که از این سیاهى شب استفاده کنید و هریک از شما به سوى آبادى و شهر خویش حرکت کند و جان خود را از مرگ نجات بخشد؛ زیرا این مردم فقط در تعقیب من هستند و اگر بر من دست بیابند، با دیگران کارى نخواهند داشت، خداوند به همه شما جزاى خیر و پاداش نیک عنایت کند...»
کتاب صوتی آه، در دو جلد، مصیبت‌های واقعه جانگداز کربلا و مقتل امام حسین (ع ) را روایت می کند.
بخشی از متن مقتل امام حسین (ع) :
«حسین بن على -علیه السلام- نزدیک غروب تاسوعا و پس از آن‌که از طرف دشمن مهلت داده شد (و یا پس از نماز مغرب ) در میان افراد بنى هاشم و یاران خویش قرار گرفت، این خطابه را ایراد کرد:
«خدا را به بهترین وجه ستایش کرده و در شداید و آسایش و رنج و رفاه مقابل نعمت‌هایش سپاسگزارم. خدایا! تو را مى‌ستایم که بر ما خاندان، با نبوت، کرامت بخشیدى و قرآن را به ما آموختى و به دین و آیینمان آشنا ساختى و بر ما گوش (حق شنو) و چشم (حق‌بین) و قلب (روشن) عطا فرمودى و از گروه مشرک و خدانشناس قرار ندادى.
اما بعد: من اصحاب و یارانى بهتر از یاران خود ندیده‌ام و اهل‌بیت و خاندانى باوفاتر و صدیق‌تر از اهل بیت خود سراغ ندارم. خداوند به همه‌ی شما جزاى خیر دهد.
آنگاه فرمود: جدّم- رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم- خبر داده بود که من به عراق فراخوانده مى‌شوم و در محلّى به نام (عمورا) و یا (کربلا) فرود آمده و در همان‌جا به شهادت مى رسم و اینک وقت این شهادت رسیده است؛ به اعتقاد من همین فردا، دشمن جنگ خود را با ما آغاز خواهدکرد و حالا شما آزاد هستید و من بیعت خود را از شما برداشتم و به همه شما اجازه مى‌دهم که از این سیاهى شب استفاده کنید و هریک از شما به سوى آبادى و شهر خویش حرکت کند و جان خود را از مرگ نجات بخشد؛ زیرا این مردم فقط در تعقیب من هستند و اگر بر من دست بیابند، با دیگران کارى نخواهند داشت، خداوند به همه شما جزاى خیر و پاداش نیک عنایت کند...»
کتاب صوتی آه، در دو جلد، مصیبت‌های واقعه جانگداز کربلا و مقتل امام حسین (ع ) را روایت می کند.
امتیاز
کیفیت هنری و اجرای صداپیشگان
محتوا و داستان
آسیب ها
فصل ها
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
تصاویر
از همین نویسنده
-
کتاب آه (براساس ترجمه مقتل «نفس المهموم » نوشته ی محدث قمی) \
از همین گوینده
-
کتاب آه (براساس ترجمه مقتل «نفس المهموم » نوشته ی محدث قمی)
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان