- 9682
- 1000
- 1000
- 1000
گفت و گو در سیسیل
گفتوگو در سیسیل ماجرای سفر چندروزهی «سیلوسترو» به زادگاهش است. وقتی او 15 سال داشت، سیسیل را ترک کرده بود. او در زندگیاش احساس پوچی میکند. همهچیز برای او یکسان است و با آرامشی که در ناامیدی دارد، نسل بشر را از دسترفته میپندارد.
از ایرانصدا بشنوید
«سیلوسترو» در پانزدهسالگی خانوادهاش را در سیسیل ترک کرد و در نقطهی دیگری از ایتالیا ساکن شد. او هر سال بهمناسبت سالروز نامگذاری مادرش کارت تبریکی برای او میفرستاد و ارتباطش با او به همین محدود میشد. اما یک روز پدر سیلوسترو نامهای به او نوشت و اظهار کرد که مادرش او را رها کرده و او زن دیگری گرفته است. پدر در نامه اظهار پشیمانی نکرده بود، اما از سیلوسترو و دیگر فرزندانش که نامه را برای آنان نیز فرستاده بود، درخواست کرده بود مادرشان را تنها نگذارند و به دیدارش بروند.
سالروز نامگذاری مادر نزدیک بود و سیلوسترو قصد داشت کارت دیگری برای او بفرستد، اما ناگهان خود را در سفر بهسوی سیسیل دید. ابتدا با کشتی و بعد با قطار و سرانجام به وسیلهی اتوبوس خود را به روستای کوهستانی محل زندگی مادرش در سیسیل رساند. مادر و پسر بعد از پانزده سال یکدیگر را ملاقات کردند و مادر از پسر استقبال کرد. بلافاصله بعد از رسیدن سیلوسترو گفتوگوهای طولانی آن دو آغاز شد و بیش از هرچیز از گذشتهها یاد کردند. خاطراتی را مرور کردند که بعضی شیرین و بعضی تلخ بودند. آن دو دربارهی پدر سیلوسترو و اخلاقش، پدربزرگ او، زندگی خانوادگیشان در زمان کودکیاش و خیلی چیزهای دیگر گپ زدند.
بعد از چند ساعت گفتوگو قرار شد که با هم به خانهی اهالی بیمار دهکده بروند تا مادر به کار آمپول زدنش بپردازد. سیلوسترو از دیدن وضعیت نهچندان خوب اهالی به فکر فرو رفت. این کار باعث آغاز گفتوگویی عجب و غریب میان او و مادرش دربارهی انسانیت و رنج بشر شد که با بیحوصلگی مادر دربرابر سؤالات غریب پسر به پایان رسید. سیلوسترو به مادر پیشنهاد کرد تا یکی از بیماران را بهتنهایی ببیند و او همراهش نرود. به همین دلیل در خیابان منتظر مادر ماند و در این اثنا سیلوسترو با دورهگردی که چاقو تیز میکرد روبهرو شد. گفتوگوی دیگری از سیلوسترو در سیسیل آغاز شد و این بار با دورهگرد همراه شد تا به دیدار کارگرانی ساده و صمیمی مثل او برود.
* دربارهی کتاب:
«گفتوگو در سیسیل» عنوان رمانی است از «الیو ویتورینی» که در سالهای 1938-1939 در مجلهی «Letteratura» منتشر میشد و سرانجام در سال 1941 به چاپ رسید. این رمان مانیفیست اخلاقی و مدنی نویسنده است که در آن زمان فاشیستی چپگرا بود. ویتورینی پیام انقلابی خود را پشت زبان ادبی رمان گفتوگو در سیسیل پنهان کرده است. گفتوگو در سیسیل از ترکیبی روان و آهنگین برخوردار است و از برجستهترین آثار الیو ویتورینی و ادبیات نئورئالیسم ایتالیا به شمار میرود. ویتورینی از پدیدههای طبیعی الهام گرفته است و با توجه به آنها وضعیت سرزمین مادری خود را بیان میکند.
* دربارهی نویسنده
«الیو ویتورینی» نویسنده و مترجم نامدار ایتالیایی، در 1908 در سیراکوز به دنیا آمد. جوانی او در ایستگاههای کوچک قطار در سیسیل، آنجا که پدرش بهعنوان کارگر راهآهن در رفتوآمد بود، سپری شد. دورهی ابتدایی و سه سال هنرستان حرفهای را در سیسیل گذراند و سرانجام به دنبال یافتن کاری در ونیز، سیسیل را برای همیشه ترک کرد؛ هرچند فکر و اندیشهی نوستالژیک زادگاهش تا همیشه با او باقی ماند. در آن سالها به تشویق یکی از دوستانش، زبان انگلیسی را بسیار خوب فراگرفت. تسلط ویتورینی به زبان انگلیسی، انگیزهی او در ترجمهی رمانهای انگلیسی به زبان ایتالیایی بود.
در دههی چهل میلادی الیو ویتورینی در کنار چزاره پاوزه، نویسندهی بزرگ هموطنش، نهضت ترجمه را در ادبیات ایتالیا رقم زدند و آثار فراوانی از ادبیات انگلیسی زبان را به ایتالیایی ترجمه کردند که در مسیر جهانی شدن ادبیات بومی این کشور حادثه بزرگی بهحساب میآید.
اولین رمان ویتورینی در 1933 با عنوان «میخک سرخ» بهصورت پاورقی در مجله سولاریا منتشر و پس از سه شماره باعث تعطیلی مجله برای همیشه شد. نکتهی مهم دربارهی جهانبینی ادبی و سیاسی الیو ویتورینی، تعلق او به فضای ایتالیای جنوبی و ناحیهی سیسیل است.
ویتورینی در همهی رمانها و داستانهای خود، مانند دیگر نویسندهی بزرگ سیسیلی، لئونارد شیاشا، فضای سیاسی و فرهنگی جنوب ایتالیا را بهزیبایی منعکس کرده است. در کتاب «گفتوگو در سیسیل» قهرمان داستان که به گفتهی خودش در آن سالهای جوانی دچار شورهای انتزاعی بوده، پس از دریافت نامهای از پدرش تصمیم میگیرد پس از پانزده سال دوری از زادگاهش به سیسیل بازگردد.
سفر راوی به سیسیل مقدمهای است تا نویسنده به بهترین شکل، فضای فکری و فرهنگی این ناحیه از میهنش را وارسی کند. در این سفر سیلوستر (راوی داستان) با تیپهای متفاوت و ناهمگونی از ایتالیاییها آشنا میشود و در این میان قلم نویسنده بهطرز حیرتانگیزی، فقر مردمان جنوب ایتالیا را ترسیم میکند و تفاوتهای فرهنگی و اقتصادی میان دو ناحیهی شمال و جنوب این کشور را به شکل بسیار هنرمندانهای به تصویر میکشد.
الیو ویتورینی در سال 1966 در 58سالگی درگذشت.
*کتاب:
Conversazione in sicilia (1941)
سالروز نامگذاری مادر نزدیک بود و سیلوسترو قصد داشت کارت دیگری برای او بفرستد، اما ناگهان خود را در سفر بهسوی سیسیل دید. ابتدا با کشتی و بعد با قطار و سرانجام به وسیلهی اتوبوس خود را به روستای کوهستانی محل زندگی مادرش در سیسیل رساند. مادر و پسر بعد از پانزده سال یکدیگر را ملاقات کردند و مادر از پسر استقبال کرد. بلافاصله بعد از رسیدن سیلوسترو گفتوگوهای طولانی آن دو آغاز شد و بیش از هرچیز از گذشتهها یاد کردند. خاطراتی را مرور کردند که بعضی شیرین و بعضی تلخ بودند. آن دو دربارهی پدر سیلوسترو و اخلاقش، پدربزرگ او، زندگی خانوادگیشان در زمان کودکیاش و خیلی چیزهای دیگر گپ زدند.
بعد از چند ساعت گفتوگو قرار شد که با هم به خانهی اهالی بیمار دهکده بروند تا مادر به کار آمپول زدنش بپردازد. سیلوسترو از دیدن وضعیت نهچندان خوب اهالی به فکر فرو رفت. این کار باعث آغاز گفتوگویی عجب و غریب میان او و مادرش دربارهی انسانیت و رنج بشر شد که با بیحوصلگی مادر دربرابر سؤالات غریب پسر به پایان رسید. سیلوسترو به مادر پیشنهاد کرد تا یکی از بیماران را بهتنهایی ببیند و او همراهش نرود. به همین دلیل در خیابان منتظر مادر ماند و در این اثنا سیلوسترو با دورهگردی که چاقو تیز میکرد روبهرو شد. گفتوگوی دیگری از سیلوسترو در سیسیل آغاز شد و این بار با دورهگرد همراه شد تا به دیدار کارگرانی ساده و صمیمی مثل او برود.
* دربارهی کتاب:
«گفتوگو در سیسیل» عنوان رمانی است از «الیو ویتورینی» که در سالهای 1938-1939 در مجلهی «Letteratura» منتشر میشد و سرانجام در سال 1941 به چاپ رسید. این رمان مانیفیست اخلاقی و مدنی نویسنده است که در آن زمان فاشیستی چپگرا بود. ویتورینی پیام انقلابی خود را پشت زبان ادبی رمان گفتوگو در سیسیل پنهان کرده است. گفتوگو در سیسیل از ترکیبی روان و آهنگین برخوردار است و از برجستهترین آثار الیو ویتورینی و ادبیات نئورئالیسم ایتالیا به شمار میرود. ویتورینی از پدیدههای طبیعی الهام گرفته است و با توجه به آنها وضعیت سرزمین مادری خود را بیان میکند.
* دربارهی نویسنده
«الیو ویتورینی» نویسنده و مترجم نامدار ایتالیایی، در 1908 در سیراکوز به دنیا آمد. جوانی او در ایستگاههای کوچک قطار در سیسیل، آنجا که پدرش بهعنوان کارگر راهآهن در رفتوآمد بود، سپری شد. دورهی ابتدایی و سه سال هنرستان حرفهای را در سیسیل گذراند و سرانجام به دنبال یافتن کاری در ونیز، سیسیل را برای همیشه ترک کرد؛ هرچند فکر و اندیشهی نوستالژیک زادگاهش تا همیشه با او باقی ماند. در آن سالها به تشویق یکی از دوستانش، زبان انگلیسی را بسیار خوب فراگرفت. تسلط ویتورینی به زبان انگلیسی، انگیزهی او در ترجمهی رمانهای انگلیسی به زبان ایتالیایی بود.
در دههی چهل میلادی الیو ویتورینی در کنار چزاره پاوزه، نویسندهی بزرگ هموطنش، نهضت ترجمه را در ادبیات ایتالیا رقم زدند و آثار فراوانی از ادبیات انگلیسی زبان را به ایتالیایی ترجمه کردند که در مسیر جهانی شدن ادبیات بومی این کشور حادثه بزرگی بهحساب میآید.
اولین رمان ویتورینی در 1933 با عنوان «میخک سرخ» بهصورت پاورقی در مجله سولاریا منتشر و پس از سه شماره باعث تعطیلی مجله برای همیشه شد. نکتهی مهم دربارهی جهانبینی ادبی و سیاسی الیو ویتورینی، تعلق او به فضای ایتالیای جنوبی و ناحیهی سیسیل است.
ویتورینی در همهی رمانها و داستانهای خود، مانند دیگر نویسندهی بزرگ سیسیلی، لئونارد شیاشا، فضای سیاسی و فرهنگی جنوب ایتالیا را بهزیبایی منعکس کرده است. در کتاب «گفتوگو در سیسیل» قهرمان داستان که به گفتهی خودش در آن سالهای جوانی دچار شورهای انتزاعی بوده، پس از دریافت نامهای از پدرش تصمیم میگیرد پس از پانزده سال دوری از زادگاهش به سیسیل بازگردد.
سفر راوی به سیسیل مقدمهای است تا نویسنده به بهترین شکل، فضای فکری و فرهنگی این ناحیه از میهنش را وارسی کند. در این سفر سیلوستر (راوی داستان) با تیپهای متفاوت و ناهمگونی از ایتالیاییها آشنا میشود و در این میان قلم نویسنده بهطرز حیرتانگیزی، فقر مردمان جنوب ایتالیا را ترسیم میکند و تفاوتهای فرهنگی و اقتصادی میان دو ناحیهی شمال و جنوب این کشور را به شکل بسیار هنرمندانهای به تصویر میکشد.
الیو ویتورینی در سال 1966 در 58سالگی درگذشت.
*کتاب:
Conversazione in sicilia (1941)
امتیاز
کیفیت هنری و اجرای صداپیشگان
محتوا و داستان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان