در این کتاب گویا، در هر فصل، حسین آهی، پژوهشگر و ادیب، یکی از غزل‌های دیوان حافظ را شرح و بررسی می‌کند.
از ایرانصدا بشنوید
خواجه شمس‌ُالدّینْ محمّدِ بن بهاءُالدّینْ محمّدْ حافظِ شیرازی (زادهٔ 727 هجری قمری – درگذشتهٔ 792 هجری قمری در شیراز)، نامدار به لِسان‌ُالْغِیْب، تَرجُمانُ الْاَسرار، لِسان‌ُالْعُرَفا و ناظِم‌ُالاُولیاء، شاعر سدهٔ هشتم هجری ایران است. بیشتر شعرهای او غزل است که به «غزلیات» شهرت دارند. گرایش حافظ به شیوهٔ سخن‌پردازی خواجوی کرمانی و شباهت شیوهٔ سخنش با او مشهور است. او از مهم‌ترین اثرگذاران بر شاعران پس از خود شناخته می‌شود.
هرساله در تاریخ 20 مهرماه مراسم بزرگ‌داشت حافظ در آرامگاه او در شیراز، با حضور پژوهشگران ایرانی و خارجی، برگزار می‌شود. مطابق تقویم رسمی ایران، این روز «روز بزرگ‌داشت حافظ» نامیده شده است.
فصل اول / دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس (بخش اول)
فصل دوم / دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس (بخش دوم)
فصل سوم / باز آ و دل تنگ مرا مونس جان باش (بخش اول)
فصل چهارم / باز آ و دل تنگ مرا مونس جان باش (بخش دوم)
هرساله در تاریخ 20 مهرماه مراسم بزرگ‌داشت حافظ در آرامگاه او در شیراز، با حضور پژوهشگران ایرانی و خارجی، برگزار می‌شود. مطابق تقویم رسمی ایران، این روز «روز بزرگ‌داشت حافظ» نامیده شده است.
فصل اول / دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس (بخش اول)
فصل دوم / دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس (بخش دوم)
فصل سوم / باز آ و دل تنگ مرا مونس جان باش (بخش اول)
فصل چهارم / باز آ و دل تنگ مرا مونس جان باش (بخش دوم)
امتیاز
کیفیت هنری و اجرای صداپیشگان
محتوا و داستان
فصل ها
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
-
-
-
-
نظری ثبت نشده است