- 13543
- 1000
- 1000
- 1000
شهید محمدجواد تندگویان
نام شهید «محمدجواد تندگویان» یادآور همراهی قدرت و خدمت صادقانه است. او فقط مدت کوتاهی مسئولیت وزارت نفت را به عهده داشت، اما در این دوران کوتاه هم، لحظه‌ای از خدمت صادقانه غافل نشد.
از ایرانصدا بشنوید
شهید «محمدجواد تندگویان» در سپیده‌دم روز 26 خرداد سال 1329 هجری شمسی پا به عرصه هستی نهاد. وجودش مایه برکت و خیر برای خانواده و روشنی بخش جانشان بود. قبل از اینکه به مدرسه برود، پدرش او را به مسجد برد و با قرآن آشنا کرد. پدرش از هواداران «آیت‌الله کاشانی» (روحانی مبارز) مشهور بود. جواد در محیط ساده خانواده آموخت که معیار اصلی و هدف واقعی زندگی، تجمل و رفاه نیست؛ بلکه غیر از مادیات، ارزش‌های والاتری نیز وجود دارد. به همین سبب در طول زندگی خود هیچ‌گاه اجازه نداد وسیله، برای او هدف شود.
جواد بیشتر شب‌ها، با قدم‌های کودکانه‌اش همراه پدر و پدربزرگ به مسجد «بینایی» و هیأت «بنی‌فاطمه» و «فاطمیون» خانی‌آباد می‌رفت؛ ساکت و آرام در گوشه‌ای می‌نشست و به نمازخواندن مؤمنان نگاه می‌کرد تا اینکه گوشش به تدریج با دعا و گفتار عالمان دین آشنا شد. هنوز به دبستان نرفته بود که در صف نماز جماعت در کنار پدر و پدربزرگ خود ایستاد و نماز خواند و درس خضوع و خشوع دربرابر حق و ایستادگی درمقابل هرچه غیرخدا را آموخت. در کنار پدر و پدربزرگش در جلسه‌هایی که بعد از هیأت به گونه‌ای خصوصی برگزار می‌شد، شرکت داشت و با مبارزه مکتبی آشنا شد و تا آخرین لحظه‌های حیات پرافتخارش از مبارزه دست نکشید و مسجد را ترک نکرد.
مهندس تندگویان، با وجود اینکه امتیاز لازم را، برای اعزام به خارج، به عنوان سهمیه بانک ملی به دست آورده بود، در مصاحبه، به دلیل اینکه مذهبی متعصب شناخته شد، کنار گذاشته شد.
وی در سال 1354 به تحصیل در دانشکده نفت آبادان مشغول شد و فعالیت‌های اسلامی و انقلابی خود را در انجمن اسلامی این دانشکده دنبال کرد.
پس از انقلاب، با توجه به سوابق انقلابی‌اش، از سوی شهید «رجایی» به عنوان وزیر نفت به مجلس معرفی شد. 40 روز بعد، شهید تندگویان که به قصد تشویق و تقدیر کارکنان شجاع تأسیسات نفتی از یک راه فرعی عازم آبادان بود، مورد تهاجم مزدوران صدام قرار گرفت و به اسارت درآمد.
برخی اسیران شهادت داده‌اند که محمدجواد تندگویان تا مدت‌ها زنده بود و حتی از شکست حصر آبادان (مهر 1360) و آزادسازی خرمشهر (خرداد 1361) آگاهی یافت، اما از چگونگی وضعیت اسارت و نحوه شهادت او در اردوگاه‌های عراق اطلاعات دقیقی در دست نیست.
سرانجام پس از پایان جنگ تحمیلی صدام علیه ایران و تبادل اسیران و شهیدان میان دو طرف، پیکر محمدجواد تندگویان که بر اثر شکنجه به شهادت رسیده بود، به کشور بازگردانده و در آذر سال 1370 به خاک سپرده شد.
جواد بیشتر شب‌ها، با قدم‌های کودکانه‌اش همراه پدر و پدربزرگ به مسجد «بینایی» و هیأت «بنی‌فاطمه» و «فاطمیون» خانی‌آباد می‌رفت؛ ساکت و آرام در گوشه‌ای می‌نشست و به نمازخواندن مؤمنان نگاه می‌کرد تا اینکه گوشش به تدریج با دعا و گفتار عالمان دین آشنا شد. هنوز به دبستان نرفته بود که در صف نماز جماعت در کنار پدر و پدربزرگ خود ایستاد و نماز خواند و درس خضوع و خشوع دربرابر حق و ایستادگی درمقابل هرچه غیرخدا را آموخت. در کنار پدر و پدربزرگش در جلسه‌هایی که بعد از هیأت به گونه‌ای خصوصی برگزار می‌شد، شرکت داشت و با مبارزه مکتبی آشنا شد و تا آخرین لحظه‌های حیات پرافتخارش از مبارزه دست نکشید و مسجد را ترک نکرد.
مهندس تندگویان، با وجود اینکه امتیاز لازم را، برای اعزام به خارج، به عنوان سهمیه بانک ملی به دست آورده بود، در مصاحبه، به دلیل اینکه مذهبی متعصب شناخته شد، کنار گذاشته شد.
وی در سال 1354 به تحصیل در دانشکده نفت آبادان مشغول شد و فعالیت‌های اسلامی و انقلابی خود را در انجمن اسلامی این دانشکده دنبال کرد.
پس از انقلاب، با توجه به سوابق انقلابی‌اش، از سوی شهید «رجایی» به عنوان وزیر نفت به مجلس معرفی شد. 40 روز بعد، شهید تندگویان که به قصد تشویق و تقدیر کارکنان شجاع تأسیسات نفتی از یک راه فرعی عازم آبادان بود، مورد تهاجم مزدوران صدام قرار گرفت و به اسارت درآمد.
برخی اسیران شهادت داده‌اند که محمدجواد تندگویان تا مدت‌ها زنده بود و حتی از شکست حصر آبادان (مهر 1360) و آزادسازی خرمشهر (خرداد 1361) آگاهی یافت، اما از چگونگی وضعیت اسارت و نحوه شهادت او در اردوگاه‌های عراق اطلاعات دقیقی در دست نیست.
سرانجام پس از پایان جنگ تحمیلی صدام علیه ایران و تبادل اسیران و شهیدان میان دو طرف، پیکر محمدجواد تندگویان که بر اثر شکنجه به شهادت رسیده بود، به کشور بازگردانده و در آذر سال 1370 به خاک سپرده شد.
امتیاز
کیفیت هنری و اجرای صداپیشگان
محتوا و داستان
فصل ها
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
-
-
کاربر مهمان
کاربر مهمان